Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Duo Reges: constructio interrete. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Moriatur, inquit.: Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
Tu quidem reddes;: Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Non semper, inquam;: In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Ille incendat?: Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.
Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;
Mihi autem nihil tam perspicuum videtur, quam has sententias eorum philosophorum re inter se magis quam verbis dissidere;
Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Etiam beatissimum?

Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Prioris generis est docilitas, memoria; Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Ego vero isti, inquam, permitto.

Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti
probabilis ratio reddi possit.

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?

Illa enim, quae prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint paria necesse est.

Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Non potes, nisi retexueris illa. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.
Ita prorsus, inquam;
Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Quis istum dolorem timet?
Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus;